Bu bir anı kaydı olsun, anmış olayım bu benzer (ama hiç benzemez) vesileyle:
"Çocuk programını yaptığımız son yıl, yaz aylarında bir yarışmayı izlemem için beni görevlendirdi yeni program müdürümüz. Yarışma en iyi model yarışmalarından biriydi. Yarışmaya katılmaya hak kazanan genç kızlar bir otelde kampa alınmıştı. Benden istenen, 10 gün boyunca bu kızları izlemem ve her gün için bir yayın bandı hazırlamamdı. Gündüz çekim gece montaj derken, on günün sonunda benden geriye pek bir şey kalmadı. Beden yorgun, ruh külliyen kaçık.
İlk gün model adayları bizim çekim ekibiyle ilgilenmediler, ben onların peşinden dolandım durdum. İkinci gün hazırladığım bant yayınlandı, izlediler çığlıklar atarak. Sonraki günler peşinde civcivleriyle dolanan anne tavuklara benzetmeye başladım kendimi:/
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG-VTsQu5hXyAjXiFbLK1mVVdvWwXdsNzKQCiHpMWdhLM8HN-v_vc0CeOr4MbqOVaGQ27j9_QRQl5-FbyjSZ29XPyzVI2NaGOzaIyTZeuQhO8Pip002BVz68IHnt67gnte7hQRLwpaN_Jy/s200/00005403.jpg)
Adı Burçin’di. Birkaç yıl önce bir mezarlıkta cesedini buldular. Eroin yapacağını yapmış, Burçin’den ise geriye sadece günlüğü ve yaptığı resimler kalmıştı. Bir de hafızamdaki o hüzünlü gülüşü."
O gülüşü hatırladım.. yarışma falan diyince..
Boş işler bunlar. Valla.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder