Evet, kahveyi severim. Düşkün değilim ama, olmayınca saç baş yolmam, bir hafta içmesem muhtemelen hayatımdan çıkmış olur. Aramam sormam. Belki özlerim. Peri olmak böyle bi şey işte.
Hala daha aklım Ayla'nın anlattıklarında. Ne edersem edeyim kafamı çengelinden kurtaramıyorum. İnsan bir balığın oltaya yakalandığı anı anlar mı kardeşim? Evet anlar! Sadece, benim çengelim beynimde. Ama o çekilme hissi aynı. Beni sanki soluksuz kalacağım, boğulacağım bi yerlere çekiyor. Zamanda geriye çekiyor, biliyorum, zaten ondan korkuyorum. Bir daha soluksuz kalamam ki.
Ama diğer yandan, bi gidip bakmam lazım. Henüz aklım başımdayken son bir kez, ne olmuştu bana?'yı hatırlamam lazım.
Falan filan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder