Bazen kaçmak en şükela çözüm oluyor. Yemeyin siz o kişisel gelişim klişelerini canlar. Hakikaten yemeyin, yedirmeyin kafanızı durduk yere. En temiz çözümü atalarımız söylemiş zaten fi tarihinde: Erkekliğin onda dokuzu kaçmaktır! Budur yani. Evet budur. Hatta niye sadece erkeklere bahşediliyor ki bu lüks? İlla her alemde bu cinse iltimas mı geçilecen lan? Cennetleri bile ayrıcalıklı..
Neyse ne yahu konu sapıtmasın benim gibi. Yoldan çıkmış, yine arka sokaklarda gölgesini unutacak benim gibi. Konuyu kulağından tutup ışığa çekmek lazım. Baktın gelmiyor, nazlanıyor direniyor tepiniyor ve hatta tırmalıyor sağını solunu, bas kıçına tekmeyi getir. Ha şimdi bekliyosun ki yine diyeyim: "Benim gibi" Bekleme, demem. Desem de bi boka yaramaz, çok çekiştirdiler beni gel meydan senin, mikrofon senin KONUŞ! diye. Boşa zahmet. Çok kandım ama çok da kandırdım. Sesimi duyan sözümü anlamadı. Anlayan, dinlememişti zaten.
Ayla muhabbetine epey bi ara vermişim onu fark ettim bu gece. Aslında buralara yazdığımı falan da kafadan şutlamışım sanki. Sanki başka biri, birileri okusun diye yazmış. Neyse işte, bi ara aydım mevzuya: Yaz kızım Kahveperisi! "Bi kahve içseydik?" kuşağının kaçak yolcusu. Yaz!
Ayla o gece bana Ali nerde napıyo falan bi anlattı. Ali benim hiçbir şeyim. Bunu böyle anlatmayı seviyorum. O, sadece "ali". Benim bi şeyim değil. Ben de onun bi şeyi değilim. Geçtik biz birbirimizden. Üstümüzden çok geçti, çok sular aktı, çok eskidik. Hani şimdi coğrafya dersi gibi olacak ama amasını seveyim olsun, hani su aşındırır ya, hani suya yeterli zamanı verirsen kayaları dağları taşları un ufak eder ya.. yedi yuttu bizi zaman. Ali'nin kızı bile olmuş. Kızı. Ali baba. ahahah..
Kaçmak bazen en temiz çözümdür. Kaçmıştım.
İyi ki kaçmışım. Bak adamın kızı olmuş. Kalsaydım bi ton derdi olurdu, yatsın kalksın dua etsin. Ayla'nın eski eşine dönen eski sevgilisi varsa bende de bi Ali vardı işte. Eski hiçbi şey.
Kaçmak bazen en edepli yoldur. Seçmiştim.
O değil de, yahu hakkaten anlamıyorum, nedir bu bir daha konuşalım aman ne olur iletişim kuralım kendimizi dibimize kadar ifade edelim, iki satır gizlimiz kuytumuz kalmasın çabası? nedir lan bu? Konuş anlat açıkla, olmadı yaz ver eline, hatta çiz şema şema, yol haritası çıkar özüne. Delirdik mi? Neden bu ezayı çektiriyoruz ruhumuza? Neden? Yani birileri çıkıp kerrat cetveli misali ezbere çekecek, tepkilerimizi bile, ama bizden gık bile çıkmayacak? Reva mı bu şimdi aşka? Olmuyorsa, bik bik konuşmanın, kafa bellemenin sebebi ne?
Kaçmak bazen en kestirme yoldur. İki nokta arasındaki en doğru yoldur.
Üşenmiştim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder