Neden büyüdük böyle, bi anlasam..

Daha şimdiden bu yaz eskidi. Hani neredeyse çöpe atasım var. Ama diğer seçenek diyor ki: Manyak mısın kızım! Yol yapraklarını bi güzel, sakla defterinin arasında.

Defter arandım bütün gün. Bulamadım.

Bütün defterler nereye gitmişler?

Şöyle bi durum var: Bugün benim doğum günüm. Ben de naapiyim falan derken aklıma bi güzel kafa çek ve sonra bi bak bakalım nooluyo gibi bi seçenek geldi. Bazen böyle doğum günlerini bi başına kutlamak iyi geliyor insana. kafa dinlemek babından, üstüne yok. Hakikaten yok.

Üzerine "bilmem ne günü" diye etiket yapıştırılmış hiçbir günle aram olmadı. Toplu halde bi tür ayin gibi kutlanan bi şeyleri sevmiyorum. Bu da sanırım asosyalliğin, bencilliğin ve benzeri ne varsa alayının nirvanası oluyor. Ben bi, bu doğum günü falan gibi kişiye özel tekrarları seviyorum.

İşte bu blmem kaçıncı (ehuheh) tekrarın, seneyi devriyesinde bu sene, bi başıma kafa çekmeye ve özümle ilgili düşünmeye karar verdim. Saat an itibariyle 22:07, öz yeterince sarhoş, ve fakat, kafanın yerinde yeller esiyor! Bellek zaten birkaç sene önce bağımsızlığını ilan etti. Öyle de demokrat bi insan evladı olduğum için, tee şu alemin öte ucuna kadar yolun var şekerim! diye dehledim, gitti. Kısa mesafeye saat açıyor haspam artık.

Ne b.k yemeye büyüdük bi anlasam..

"Melekler tenhada sıkıştırsın sizi emii??" ahahahh..