O Artık Bir Yelek

Bu kapşonlumu ne kadar çok sevip giymişim ki, yıkamaktan bollaşmış ve nedense kolları çekmiş haldeydi. İşe yaramasa bile hala ısrarla dolabımda duruyordu. Geçen gün atarım diye çıkardım.
Sonra bundan toz bezi yapayım, kullanıp öyle atarım dedim. İlk önce kollarını kestim.

Sonra baktım, yelek gibi oldu, bende değerlendireyim dedim. Böylece toz bezi olmaktan kurtuldu kendisi. Bol geldiği için ilk önce fermuarını söktüm, biraz daraltıp yeniden yerine diktim. Daha sonra kestiğim kolları, ince şeritler halinde keserek büzgü yaptım ve onlarıda fırfır niyetine bir kenarına diktim, dikerkende kalın iğne taktığım halde kırmayı başardım.(Zaten ne hikmetse 1 haftada 2 iğne kesin kırarım ben) Şapkasıda vardı, onuda ucundan kestim yaka gibi kendi haline bıraktım. Sürfüle makası ile kestiğim için onu hiç ellemedim.

İşte böyle birşey oldu kendisi, sabah yataktan kalktığım zaman hemen giyiveriyorum.
Sanırım biraz daha benimle kalacak...