Çekip gitmezsen na böyle ol!

Çekip gitmeler üzerine kocaman kocaman yazmak istiyorum, çok doluyum bu mevzuda.

Her şey 5 yaş civarında başladı: Evden bi kaçasım geldi. Hiçbir sorunum yoktu. Nasıl olsun ki? İlk ve tek çocuktum, el üstünde tutulup baş üstünde .. aman be neyse işte, şımartılan bi çakma prensestim. Ve: Bıkmıştım!

O gün bu gündür ben böyle belamı arar dururum.

Çekip gitmeyi düşündüğüm ilk gün, bunu yaptım. Çektim gittim anasını satayımm gittim. Nereye kadar? Yan komşunun bunak ninelerinin yatağının altına kadar! Önce bi anlatayım, benim çocukluğumun geçtiği ev tek katlı bahçe içinde bir evdi. O bahçeden yan bahçelere zıplama yoluyla kaçıp gitmek de hayli kolay oluyordu.İlk okula başlayana kadar orada gayet mutlu mesut yaşadığımızı hatırlıyorum. Sonra taşındık oradan, evi falan unuttum, hayal gibi şimdi her bi şey. Ama o ilk çekip de gideyim anacım buralardan maceramı unutmadım. Sen kalk boyun kadar bi karar ver ve çek git, gide gide bunak ninenin yatağının altına gir. Bir de uyu kal orada.

Buldular tabii sonunda. Aman da nasıl aklımız çıktı, nasıl merak etik'lerle büyüdüm. Galiba o arada karar verdim ki, beni hep merak edeceksiniz! Şımartmasaydınız bu kadar napayım?

İyi halt yedim.

Çok çektim sonra. İçsel içsel. Çok çekip gittim, içsel dışsal. Hayır bir de saçmalamadan anlatmayı başarabilsem.. En sonuncusundan söz edeyim belki derman olur ifade özrüme. İşimden ayrıldım, istifa ettim dedim, dilekçe bile vermdim. Koskoca şirket öyle ben gittim demekle gidilmiyor. memleketin en çok izlenen tv kanallarından biri. İşim gücüm var yayına hazırlanan haftalık programlarım var. E tabii benden başka o programlarda çalışanlar da var. Ama sayıları, içlerinden birinin çekip gidesim geldi bayy deme lüksüne sahip olamayacağı kadar az. Hayır neden uzatım duruyorum ki bu koduğumun cümlesini?? Çünküsü var çünkü. Çünküsü, ben dellendim de çektim gittim çünkü.

İşten nefret etmişim, en son bir magazin programında çalışıyorum, aldığım her soluktan nefret ediyorum. O zamanlar magazin programları böyle tek tek yayından kalkmıyordu, en tepelerde olduğu günlerdi. televole zamanları.. Ey gidi ey.

Vardı başka bi şeyler daha ama şimdilik sıkıldım anlatmaktan. Sonra devam ederim.
O değil de kardeşim bu nasıl bi mesleki hasardır böyle! Bi "az sonraa" demem kusur kaldı. Bıraktım o işleri, onca zaman geçti ama bu rezil rüsva alışkanlıklar bitmedi gitti. Çekin gidin eyy bütün gereksiz alışkanlıklaaar! Bi çekin gidin. Bıktım gerçekten bıktım.