Sabah başka iş bulamadım kendime blogla uğraşıyorum. İşler beklesin, bi yerleşeyim şuraya önce. Sonra ilk iş şu çekip gitmelerin devamını getirecem. Eski bi arkadaşıma rastladım geçen gün, tam işte o zamanlardan arkadaşım. Kadın benim her halimi biliyor ama şükür ki benden beter elek hafıza olduğuçün hatırlamıyor. Yahucum birbirimizin adını bile hatırlayamadık! Öyle mal mal baktık yolun ortasında suratlarımıza. O kadar belliydi ki belleğimizin sülalesine saydırdığımız. Ikındık yav resmen. lan o kadar zaman geçirmişiz o kadar dipdibe çalışmışız, hadi geç işi falan, o kadar "renkli" anımız var! İşte o anılar bildiğin film şeridi disiplininde gözlerimin önünden geçti gitti, zamanda gittim geldim ben de. Ama kızın ismi aklıma gelmedi. Rezalet.
Neyse sonunda ay canım yaa nasılsın-ama çok zaman olmuş- hah işte hayat böyle bi şey- geçmiş gitmiş arayı çok açmışız-ühü hü- lak lak luk bik derken film bitti isimler akmaya başladı. Kafa yerine geldi hatırladık bi zahmet.
Uzun mevzu, anlatacam sonra. Çok şey olmuş bitmiş meğer.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder