Dünden bugüne Kahveperisi sergisi

Şimdi ben bütün ayıplarımı günahlarımı rezilliklerimi ve kötülüklerimi.. hatta bütün utançlarımı kaypaklıklarımı sinsiliklerimi ve arsızlıklarımı toparlamak ve sergilemek istesem, ne yaparım? Evet böyle ortaya herkese soruyorum, ne yapmam gerekir? Bi zamanlar biri "rüşvetin belgesi mi olur lan pezevenk!" demişti de milletçe hak vermiştik adama. Belge toplamak lazım, buradan bunu anlamamız lazım di miğ? Benim günahlarımın belgesi var mı, ya da bundan ala rezillik olmazlarımın? YOK! Anlatırsam beyanım var ancak, o da beni bilenler için geçerli kanıt falan sayılmaz. Sayıklama olarak kabul görür.

Oysa ki ben bi 2010 kahveperisi sergisi açmak istiyorum. "Dünden bugüne Kahveperisi"

İsteklerim şunlar: Bi kere adam gibi bi sergi salonu olacak. Öyle sinema girişi koridor sergisi kesmez hevesimi ve beni. Salon olacak, hatta büyük bir salon olacak ve tam ortasında canlı sunum olarak ben olacam. Bu da sanatıma ve seyircime saygımdan yaptığım bir fedakarlık ve güzellik olacak.

Sonra birileri bana yardım edecek, birlikte hayatıma yolculuk yapacağız ve kanıt toplayacağız. Unutturmaya çalıştığım, unuttuğum, üstünü örttüğüm, safa salağa yattığım ve yalana dolana saptığım her ne varsa, bir bir kayıt altına alınacak.

Şu da çok önemli benim için: Kendimle röp yapmak istiyorum. Eski bi televizyoncu olarak kıvırırım sanıyorum. Bi ton röp yapmıştım zamanında. Ne kadar zor olabilir ki? Tamam insanın kendisiyle röpü o kadar kolay olmaz ama ben sanatıma ve değerli izleyicilerime sonsuz saygı duyduğum için, bu zoru da başarırım. Yansız tarafsız ve edepsiz olurum.

Serginin açılışını Ayla yapsın istiyorum. Böylece bazı kendini bilmezlerin şekerim Ayla sensin kimi kandırıyosun türü çıkıntılıklarını birlikte törpülemiş oluruz. Ayla'nın ne tür bi voltran olduğunu serginin en önemli parçası olarak herkeşler yerinde idrak eder, pek leziz olur.

Yaz kızım yaz! Önce bir zaman makinesi istiyorum, iki de durum komiği. Bir yeni kimlik, bir de kırmızı askılı elbise. Geçmişten kendimi getirecem sergiye, canlandırma yapacaz birlikte. Askılı kırmızı elbiseyi ben giyinecem ona moral olsun diye. Her ayıbımızın önünde saatlerce durup ibret almasını, alamıyorsa şayet bütün rezillikleri aklında tutmasını ve aynen hepsini yapmasını isteyeceğim.

Sonra gidip birlikte içeriz utanç içinde.
Sonra gidip birlikte içeriz serginin başarısını kutlamak için.
Sonra gidip birlikte içeriz anılarımız ve geleceğimiz için.