Panayır yeri gibi olmak istiyorum

Arada bir blogumu açıp öylesine bakıyorum. Ben bunu zamanında neden açmıştım ne yapacaktım da şimdi hatırlamıyorum falan diye mal mal ve aynı zamanda gayet ciddi yüzüne yüzüne bakıyorum. Cevap yok!

Alenen sallamanın adına bazen kurgu, bazen de hayal gücüm şahanedir benim demekten hiç çekinmedim. Yazdıklarımın neresi gerçek neresi yalan neresi minare neresi kılıf.. hiç bilemedim. Bilmek de istemiyorum. Başından beri emin olduğum tek bir şey var bu fasılda: Bu blogun bir tarzı teması şusu busu yok. Yahu iki etkili etiket bile dikemedim ucuna. TRT’nin eski müzik programlarını hatırlatıyor anasını satiim.. “her telden her gönülden nameler” haha..

Tamam madem öyle şöyle bi aklıma esenler sıralaması yapayım:

Memleket: Yine panayır yeri gibi. Son bombaları şuraya not diye eklesem hep beraber gül gül bi haller oluruz. Olalım, ekliyorum..

Not 1) RTÜK başganı zat "homoseksüellik milli ve manevi değerlere aykırıdır” demiş. Şimdi bu söze gülmek bile ağır iltifat olur, ben kendisini sevdiği delikanlılara şiirler yazan Osmanlı sultanlarına havale ediyorum.

Not 2) Enerji ve bi şi daha bakanı sakallı zat "işçi gerekirse 16-18 saat çalışacak” demiş. Tayyip bi ara hatırlatsa keşke köleliği belki İslam kaldıramadı ama insan evladı bi şekil halletti o işi çoktan. Aman noolur kimse kölelik kalkmadı aslında şekil değiştirdi şu oldu bu oldu diye gelmesin rica edecem. İşin o taraflarına hiiç girmeyelim. Girmeyelim çünkü bu nazenin blogcum bu işler için uygun bi yer değil. İncileri dökülüyor, o bakımdan.

Not 3) Başka bi bakan kişisi de öğrenciler kendini yerlere atıyor, aslında polis pamuk şekeri yi yavrum yi demiş. İşte bu efendiyi doğrudan uçan spagetti canavarına havale ediyorum, kara deliklere gelsin işalaa.

Kahveperisi: Memleketten hallice hahahh.. Ya aslında keşke panayır yeri gibi olsam. Birileri ya da bi şeyler beni hizaya sokmaya çalıştığında delleniyorum. Çocukken dellenirdim, yaramaz derlerdi. Az bi büyüyüp dellendiğimde edepsiz oldum. Bu gitti böyle bi zaman, sonunda beni teneşire havale edip külliyen rahatladılar. En ergen hissiyatımla sesleniyorum: Beni rahat bıraktığınız ölçüde rahatsınız..

Gelecek program: Özüme dönecem şekerim hiç merak buyurmayın. Şimdi böyle program falan deyince fark ettim, ne zamandır medya anıları tv falan bi dalmamışım. Telafi etmek lazım, hem zaten galiba bak şimdi aydım, blogun sebebi hikmeti de buydu galiba.