Neden zaman yolculuğu olmalı?

Zaman yolculuğunun mümkün olmadığını söylüyor bilim insanları. Mümkün olmama sebeplerini "hıh çok da biliyosunuz siz!" bakışımla dinliyorum. (Okuyorum ya da, ne fark eder? Belki biraz bakışım kayabilir ve o müthiş ifadem bozulabilir ama hepsi bu.) Zaman yolculuğunun mümkün olamama ihtimaline sinir oluyorum. Çünkü benim inancıma hakaret gibi geliyor bu olamama öngörüsü.

İnancım şöyle bi şey: İnsan evladının hayal edebildiği her şey bir gün mutlaka gerçekleşir. Düşünebiliyorsa, tahayyül edebiliyorsa, tasarlıyabiliyorsa vs. vs.. mutlaka bir gün yapar. Bu biraz da 'gösterilen silah patlar' kuralıyla ilintili.

Eğer bizi bildiğimiz diğer canlılardan ayıran en kayda değer özelliğimiz biraz daha kafamızın çalışıyor olması ise, ve o kafa bize hayal ya da sanrı bir şekilde zaman yolculuğu silahını göstermişse, o yolculuk olacak arkadaş, başka yolu yok.

Olacak da ne olacak notu: Birileri çok eskilere, ama çok eskilere gidecek ve deniz kenarında bekleyecek. Böyle sudan çıkmaya yeltenen ne kadar canlı varsa tepelerine binecek doğruu denize geri sürecek. Çıkmayın la kalın denizde koduğumun mahlukatı diyecek. Öyle yani.

Ha diyelim kaçanı çıkanı oldu, o zaman yine zaman yolculuğu marifetiyle az bi sonrasına gidilecek ve mevcut ne kadar ağaç varsa altlarında nöbet tutulacak. Ağaçtan yere inmeye meyleden ne kadar ortak ata varsa kuyruğundan ağaca bağlanacak. İnmeyin lan!

Ayağa kalkmayın, ellerinizi kullamak durumunda kalmayın. El çalışırken yükü hafifleyen beden bi kafası olduğunu fark etmesin. O kafa gelişmesin olmasın böyle lüzumsuz şeyler.

Ey insan! notu: Bazen, ama bazen, keşke hiç olmasaydın diyorum.

Ya da boş ver, bi alıntı yapayım sana:

"Benimle birlikte yaşlan, en iyisi daha önümüzde. Bunun için yaratıldı yaşamın başlangıcı.. Bu son için"

R.Browning - Rabbi Ben Ezra