Aklımdan geçenleri sana anlatmaya üşeniyorum arkadaş. Eskiden bir kıvılcım düşer önce büyür yavaş yavaş dinlerken aklımdan geçenleri sana anlatmaya hiç üşenmezdim, kocaman kırmızı bi balona dönen kafan şahit.
Sen benimle yürürdün, tek kelime etmezdin, dinlerdin. Ben anlatırken her bir harfi, çiçeği, ojemi.. Gülerdim ama dinlerdin. Renkleri bulutlara benzetip anlatırken, ayağım takılınca kaldırımın kenarına, hadi ben düşüyorum tut beni diye naz ederken sana (şimdi itiraf zamanı: biraz da kur) sen, elimden belimden yakalardın beni. Bırakmazdın ki ayhh diye bi düşeyim yolun ortasına.
Aklımdan geçenleri sana anlatmaya korkuyorum arkadaş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder