Çiçek Oğlum

 

En son ne zaman çiçek diktiniz?

Belki bunu hatırlamıyorsunuz...

Soruyu şöyle sorsam "ilk ne zaman çiçek diktiniz, cansuyu verdiniz? desem,

bir çoğumuzda hemen anılar canlanır.

Benim oğlumda "milli" oldu.

Geçen hafta "tohum almamız gerekiyor" diye başlayan sohbetlerimiz vardı.

Çiçeğine nasıl bakacak, ne kadar su verecek, çok su verirsek bozulurmuş, az su verirsek kururmuş, güneşe koymamız gerekiyormuş. Ama yattığı odada olmazmış...

Bütün hafta bize bunları anlattı. Nihayet hafta sonu oğluma "tohum" almaya gittik.

Çiçeklerin fotoğrafları bulunan bölümde çiçek soğanlarını uzun süre inceledi.

En sonunda "Nergis" almaya kara verdi.

Eve geldi nasıl bir heyecan anlatamam. Babası ile çiçek dikme işine giriştiler.

 

Baba-oğul'un mutfakta çiçek dikme etkinliğinin bilançosu;

1. Mutfak halısı yıkandı.

2. İki adet mutfak sandalyesi silindi.

3. Oğlum dirseklerine kadar toprak içindeydi, yıkandı.

4. Mutfak süpürüldü, silindi.

5. Cansuyu verirken kırılan bir sürahi (bunda benim de payım var)

 

Oğlumun mutluluğuna ve heyecanına ise paha biçilemez.

 

Bunlar inceleme aşamasının fotoğrafları...

Çok ciddi bir iş olduğu için özenle incelenir.

 

İşte hareket başlıyor...

 

Benim oğlum çok ince ruhlu...

Yukarıda ki saksılardan biri Ada'ya, diğeri Eylül arkadaşımaymış.

Ada hasta olduğu için yanımızda değildi.

Çiçeğini görünce mutlu olur, iyileşirmiş.

Ada ve Eylül'e de hediyelerini verdik.

 

Mutluluğunu ve emeğini paylaşması bizi de gururlandırdı.

 

Bu fotoğraf ise çok kıymetli...

Herkese gösteriyoruz, çiçeğimiz büyüyünce böyle çiçek açacak, diye...