İlkokul öğretmenimden çok korkardım, bütün sınıf korkardı...
Bütün öğretmenlere sonsuz saygım var, emeklerine, bilgilerine hayran kalmamak mümkün değil. Bilhassa da küçük sınıf öğretmenlerinin işi daha da önemli. İlerinin yetişkin bireylerinin karakter ve bilgi temelini oluşturuyorlar. İşte tam da bu sebeple, bu yaşımda topluluk önünde söz alırken zorlanıyorum!
İlkokul öğretmenimiz çok sert bir hanımdı. Bütün sınıfı mum gibi yapar, azarlar ve çok çok çok kötü bakardı... Böyle öğretmenler için genelde "sert ama iyi öğretmendir, okulun en iyisidir" denir. Malesef ki bizimki için o da geçerli değildi. Diğer sınıflardaki öğrenciler her sınavda başarılı olurken, okulun en başarısız sınıfı bizdik. Tahtaya kalkmak ne kelime, parmak kaldırıp söz bile alamazdık. Yanlış verdiğimiz her cevapta daha da kötü bakardı. Kendisiyle pek çok nedenden dolayı güzel bir anım yok malesef ki... Öğretmendir, kutsaldır, diyelim ve geçelim.
Nereden çıktı şimdi ilkokul öğretmenin diye sorarsanız, aşağıdaki karikatüre denk geldim, dertlendim :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder