Ne desem bilemedim. Annem "iyi şeylere özen" derdi ama ben ne diyeceğimi hiç bilemedim. Aslında annemin sözünü alıp şu gururlu makasın yanına koyacak halim yok. Ama ne yalan söyleyeyim, ben bu makasa özendim arkadaş. Bu memlekette şu makasın gördüğü itibarın yarısına kaç takla atacak insan var biliyor musun sen?
Haydi bi takla at da görelim eşiğini çoktan aştığımız için böyle gayet rahat ifade ediyorum, alınmaca kırılmaca yok. Sonuçta elde edilecek itibar, makas itibarına yancı yazılacak.. az şey mi?
İçlerinde mezun olduğum üniversite de olan beş şahane İstanbul üniversitesi, ODTÜ'deki protestoları toplu halde kınamış. Rektörler toplaşıp kınamışlar desek galiba daha doğru olacak ve böylece sevgili güzel sanatlar akademim kendini bi parça temize çekecek nazarımda.. eh işte bu da tesellisi olsun anılarımın. Yoksa kedi olalı bi fare tuttuğu görülmemiştir, o da ayrı. Resim, heykel, grafik.. müzik sinema mimarlık.. sanat beyim sanat! Sanatın sanatçının zora baskıya karşı duruşu nerede? Nerede kaldı özgürlükler? Akşam çayında rıhtımdan martılara mı ikram edildi, ne oldu? Ne oldu da içinden güzel sanatlar geçen bir üniversite, bir eski akademi, biat kıyılarına bindirdi gemisini?
Şimdi ben şu makasa özenmeyeyim de ne halt edeyim? Yok yahu gördüğü itibar falan hikaye, asıl özenme nedenim yemin ederim, şahane!
Şu tek kare makas, özet geçmiş halimizi. Sayfalarca anlatmaya çalışsam, yanına bile yaklaşamam. İmkanı yok. Tek karede destan yazmış, tek karede efsane olmuş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder