Önde şişme Noel Baba, arkasında adamlar.. sene 2012, mevsim sonbahar.
Fotoğrafı görünce aklıma Bedri Rahmi'nin dizeleri geldi: "Önde zeytin ağaçları arkasında yâr. Sene 1946, mevsim sonbahar."
Ha şimdi mevsim kış, olmamış falan diyorsanız.. yani bi olmayan bu olsun. Şişme Noel Baba diyorum? Ey gidi.
Ayrıca şu fotoğrafa bakınca aklına bu dizeler mi geldi diye de sormayın lütfen. Çağrışımların hesabını terapi seanslarında vermek lazım, burası yeri değil. Hem zaten sizler de takdir edersiniz ki, aralarına şişme bir Noel Baba alıp gösteri yapan adamlar fotosunun da öyle kolayca tarif edilecek bi hali yok.
Bi bakalım..
Hakikaten önde bir Noel Baba var. Bir oyuncakçıdan tedarik edilmiş gibi duruyor. Hiçbir şeyden haberi yok. Nelerle suçlandığından, hakkındaki iddialardan falan tamamen habersiz. Bağıran çağıran tekbir getirip aşka gelen koskoca adamların arasında kırmızı kırmızı duruyor. Sırtında heybesi, elinde şekerden asası.
Bu sevimli şişme oyuncağı alıp da "la işte ha bunun sayesinde gitti ar ahlak namıs" diyenler ise, cem-i cümlemize pratik bi ironi tarifi veriyorlar.
Malzemeler:
1 adet kırmızı şişme Noel Baba (Her oyuncakçıda bu mevsim bulunur.)
Onlarca öfkeli adam. (Her mevsim memleket ikliminde yetişir.)
Yapılışı:
Adamları genişçe bir meydanda toplayın. Ellerine daha önceden hazır ettiğiniz pankartları verin.
Pankartlar:
"Ahlak ve maneviyat tahribatına hayır"
"Müslüman uyuma inancına sahip çık"
"Noel müslümanlığımıza indirilen bir darbedir"
"Noel Baba neyiniz olur?"
Sonra kırmızı şişme oyuncak sevimli şeker Noel Baba'yı ortalarına koyun. Adamlar bağırmaya başlayana kadar kısık ateşte pişirin. Bağırma eşiği aşıldığında ironi olmuş demektir. Afiyet olsun.
Noel Baba neyimiz olurmuş..
Demre'de yaşayıp öldüğü söyleniyor. Bizim topraklardan yani. Hemşerimiz olur.
Oldu mu?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder