Obama'nın kâkülleri

Obama'nın kâküllerine bakarken aklınızdan ne geçti?

Benim aklımdan misal Demirel geçti. Erbakan, Türkeş, Ecevit, Özal geçti. Sonra bir ara Çiller ve Yılmaz görünür gibi oldu ama fazla kalmadılar gittiler hemen. En son Erdoğan geldi, bir ara da galiba Gül ile Arınç ve Baykal ile Kılıçdaroğlu çerçeveye girer gibi oldular.

Hepsini Obama gibi kâküllü düşündüm. Eskileri düşünmek daha kolay oldu, hele Özal'ı o kâküllerin çevrelediği yüzün içine oturturken hiç zorlanmadım. Sıra Erdoğan'a geldiğinde baktım aklım kaçamak yollar arıyor. Korktu galiba biraz. Yahu hayal bu, çekinme düşün diye ikna ettim, tamam peki dedi ama biraz gönülsüzdü.

Olsun, yine de iyi iş çıkardı ve ben Erdoğan'ı aynen Obama gibi kâküllü fotolarını izletirken, hem kendisiyle hem makamıyla vs kafa bulurken gördüm. Çok acayipti! Deneyin, siz de hak vereceksiniz. İnsana sanki mümkün değilmiş gibi geliyor ama en azından bizim için hayallerde gayet mümkün.

Sadece Erdoğan için değil, gelmiş geçmiş bütün devlet adamlarımız için söylüyorum, bizim buralarda devlet adamlığı çok ciddi bir müessese. Bir kere devlet adamı olunca, insana öyle bir ağırlık, öyle bir ciddiyet, öyle bir köşeli hal geliyor ki.. tarifi yazıyla mümkün değil ama binlerce görselle çok kolay. Herhangi bir devlet büyüğü fotoğrafına bakınca "devlet" ve "büyük" net olarak anlaşılıyor.

Peki Obama neden kendini böyle şakalı komikli hallere sokup bi nevi madara ediyor? Yani bu adam o devlet adamlığı ciddiyetine halel gelmesinden, Başkan karizmasının çizilmesinden falan korkmuyor mu? Eşiyle ilgili espriler yaparken bırakın devlet adamı ağırlığını, bir erkek olarak ağır abiliğine zarar gelmesinden çekinmiyor mu? Yoksa zerre umurunda değil mi tüm bu tasalar dertler?

Ya da bu türden tasalar çekinceler ve hatta dertler, sadece bize mi özgü?

Obama'nın kâkülleri onun Başkan olma yeterliliğini, liderlik özelliğini ya da Michelle’in eşi olma konumunu sorgulatmıyor demek ki. Kimsenin de aklına "Şu adamın haline bak arkadaş, bu mu devlet adamı ciddiyeti? Hiç yakışıyor mu koskoca Başkan'a! Çok ayıp cık cık cık" demek gelmiyor.

Açıkçası ben özendim bu rahatlığa. Şimdi yani hiç mi bilmiyorsun bu Amerikalılar hep böyleydi zaten derseniz, tamam haklısınız ama biz de hep böyleydik derim. Hep böyle mühim şahsiyetlerdik, hep böyle ciddiyetten kasılıp kalan insanlardık, hep böyle olduğumuzun kat be katı anlam ve önem yükledik zatımıza.. hep böyle hep böyle. (Galiba sadece Erdal İnönü biraz farklıydı, sakin, güler yüzlü vs. Şimdi aklıma geldi, anmış olayım bu vesileyle..)

Obama'nın eşiyle ilgili espri yapabilmesi, kadının yeri ve önemi konusunda iki toplum arasındaki farkı anlatıyor. Kadın hayatın ne kadar içindeyse, şakaların da o kadar içinde. Obama'nın kâkülleri ise, hem kadının hem erkeğin hem makamın hem mevkinin hem güç sahibi olmanın hem olmamanın.. hem de bireyin yeri ve önemi hakkında kısa bir hikaye anlatıyor: Bi' rahat ol.

Demem o ki, ben sevdim kâküllü Obama'yı. Kaküller az biraz uzun mu olmuş ne? Tıpkı bu yazı gibi? Hay bin kunduz. Oysa daha Bahçeli'yi düşünememiştim bile.