"Vur de vuralım, öl de ölelim!" Hayırdır? Biz yine ölecek miyiz?

"Vur de vuralım öl de ölelim" demiş miting meydanında toplanan Ülkücüler, Devlet Bahçeli de "onun da sırası gelecek" demiş.

Gözümüz aydın olsun.

Olsun ama ben anlamadım, nasıl olacak bu iş tam olarak? Birilerini işaret edip "vurun şunları yaşatmayın gayri" mi diyeceksiniz, nasıl işleyecek sistem? Yahu siz ne zaman karşınızdakini dinlemeyi öğreneceksiniz? Ne diyor, ne istiyor, derdi ne.. ne zaman kendinizden başka bir ses duymaya hazır olacaksınız?

Hem ne demek "vur de vuralım?" Emir mi bekliyorsunuz? Aklınızı fikrinizi emanete mi bırakıp geldiniz, rehin mi verdiniz, ne oldu?

Biat etmek çok güzel bir şey, ben bu işten bunu anlıyorum. İster din olsun, isterse milliyet, biat et kurtul. Senin yerine liderin düşünsün, senin yerine, senin adına bütün kararları o versin. Sen sadece dinle ve itaat et. Emirleri yerine getir. Baktın emir falan gelmiyor, hatırlat. Delikanlı gibi çık meydana "vur de vuralım" de, "öl de ölelim" de.

Peki, nasıl olacak o iş? Biz yine ölecek miyiz? Bir otuz yıl daha pisi pisine çocuklarımız ölüp gidecek mi? Bir otuz yıl daha yok şehitler ölmez yok çakıl taşını bile vermem yok kanı yerde kalmayacak diye ezber mi geçeceksiniz? Bir otuz yıl daha analar evlatlarını toprağa verirken vatan sağolsun mu diyecekler?

Yok demeyecekler, bunu bi bilin önce. "Vatan sağolmasın, oğlum sağolsun" diyecekler. Hem, dediler zaten, duymadınız mı? "Ben vatan sağolsun demiyorum!" dediler, duymadınız mı? Anaların sesini duymadınız, babaların sesini duymadınız, eşlerin çocukların sevgililerin sesini de duymadınız.

Neden?

Çünkü sadece kendi sesinizi dinlediğiniz için.. kendinizi efendi, sahip, ağa, paşa görüp diğer halkları, azınlıkları, ötekileri kenar süsü sandığınız için..

Ha ama aslında ne var biliyor musunuz? Şu memlekette hepimiz reklam filmi kıvamında yaşayıp gidiyoruz, yaşayıp ölüyoruz, öldürüyoruz. "Yok aslında birbirimizden farkımız.. ama biz Osmanlı Bankası'yız." Geçen yüzyıldan kalan bir reklam sloganı bu, tam bizlik. Yok yahu yok fark falan. O kafalar tek bir adama hediye edildiği sürece yok. Biat varsa özgürlük yok, bireysellik yok, birey yok, bağımsızlık falan hikaye, o da yok.

Bu kadar yokun arasında artık hiç değilse, barış olsun. İlk adım olsun, başlangıç olsun. Bakarsın sonra sıra birey olmaya gelir, özgür olmaya gelir. Bakarsın asıl, bunların sırası gelir. Yeniden kan dökmenin, vurmanın öldürmenin, savaşın değil.